مأمور به خدمت شدن فرهنگیان در دستگاههای دیگر؛ تصمیم صحیح یا ناپخته؟
به گزارش خبر بندر امام خمینی(ره) به نقل از فارس؛ بر اساس آئیننامه اجرائی انتقال کارمندان رسمی یا پیمانی دستگاههای مستثنی شده در ماده ۱۱۷ قانون مدیریت خدمات کشوری مصوب سال ۸۹ هیئت دولت، همچنین انتقال اعضای هیئت علمی رسمی یا پیمانی و قضات به دستگاههای مشمول قانون مدیریت خدمات کشوری در صورت وجود جواز انتقال در مقررات استخدامی انتقال آنان بلامانع است.
بر همین اساس، انتقال کارمندان مازاد بر نیاز در سطح یک شهرستان با توافق دستگاههای مبدأ و مقصد بلامانع است تشخیص مازاد بودن کارمند به عهده کارگروههای تحول اداری دستگاهها خواهد بود.
در سالهای اخیر آنچه بیش از هر چیز در حوزه سیاسی خوزستان باب شده است رغبت بالای کارمندان دولتی در تصدی پستهای سیاسی مختلف است و از سویی شاهدیم گرایشهای سیاسی بوروکراتها و کارکنان دولتی به واسطه «مامور به خدمت» شدن در دستگاههای دیگر تاثیر زیادی بر عملکرد آنها در پستهای جدید گذاشته و اغلب شاهد این هستیم که فرد مورد نظر دانش و تسلط کافی در مسؤولیت جدید خود ندارد و نتیجه کار وی آن گونه که انتظار میرود نیست.
اگر چه بر اساس تصمیم دولت دستگاه اجرایی متبوع میتواند کارمند مورد نظر را با رعایت مقررات به سازمانها و ادارات دیگر مامور به خدمت کند اما قطعاً این تصمیم زمانی منطقی است که اولاً این نیرو مازاد باشد و انتقال آن به محل کار اصلی وی ضرر نرساند و اینکه دانش و تخصص کافی برای تصدی پُست جدید را داشته باشد.
بیشتر بخوانید:
کمبود ۱۰ هزار کلاس درس در خوزستان/ جذب ۲ هزار و ۴۰۰ معلم
کمبود ۱۰ هزار معلم در خوزستان/پیگیری برای اعطای مجوز “استخدام ویژه”
تراکم دانشآموز در بندر امام خمینی(ره) و بندر ماهشهر بیشتر از میانگین کشوری است
آموزش و پرورش استان خوزستان یکی از دستگاههایی است که در مناصب مختلف کارمندان رسمی، قراردادی و پیمانی خود را مامور به خدمت کرده است و افراد مامور به خدمت شده از آموزش و پرورش به دستگاههای دیگر کم نیستند، امااز آنجایی که افرادی که مامور به خدمت شدند از سوابق و تجربه بالایی در امر آموزش برخوردارند و فقدان یک نفر از این افراد تاثیرات خود را در بخش آموزش میگذرد، این انتقال معقول و منطقی نیست به ویژه که بخش آموزش استان سالهاست از کمبود نیروی آموزشی رنج میبرد.
قطعاً توسعه فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و سیاسی جوامع متاثر از آموزههای معلم است و دانشآموز به عنوان فراگیر و معلم به عنوان آموزشدهنده سرمایههای واقعی هر جامعهای به شمار میروند که در سیستمهای سیاسی دنیا بخش اعظم سرمایهگذاری دولتها مربوط به این بخش است چرا که خروجی تقویت بخش آموزش به پیشرفت و رفاه اجتماعی منجر میشود.
از این رو جامعهای به دانایی میرسد که از آموزش پویا و کارآمد و دانشآموزان مبتکر و خلاق تهی نباشد در غیر اینصورت به همان نسبت از توسعه به دور خواهد بود.
لذا تبدیل سیستم آموزشی استان به جناحبندی های سیاسی و فراهم کردن شرایط انتقال افراد از بخشی که کمبود نیروی آموزشی آن صدمات جبران ناپذیری به وضعیت تدریس در استان زده عین خیانت به نسل آینده است.
اگر بپذیریم شغل معلمی از معدود فعالیتهایی است که بین حقوق و وظایف آن، توازن درستی ایجاد نشده است به ویژه آن دسته از معلمانی که دلسوزانه و بر اساس وجدان کاری فعالیت میکنند مسؤولیت آنها بیش از شرح وظایف پیشبینی شده اما قطعاً راه حل دور شدن از این شرایط ورود به مسؤولیتهای جدید اجرایی نیست.
اکنون کمبود نیروی انسانی در آموزش و پرورش نه تنها در خوزستان بلکه در وزارت خانه نیز تبدیل به یک چالش جدی شده است به طوری که برنامه مشخصی برای جبران نیروی انسانی در وزارت آموزش و پرورش وجود ندارد و برخی از ردیف استخدام رسمی از طریق سازمان برنامه و بودجه، دانشگاه فرهنگیان یا به شکل آزمون آزاد صحبت میکنند برخی نیز ازخرید خدمات آموزشی سخن به میان میآورند و اغلب معتقد هستند از طریق حق التدریسیها و سرباز معلمها میتوان کمبود نیرو را جبران کرد با این حال هیچ کدام از این راهحلها به ویژه در خوزستان کارساز نشد.
به گفته معاون مدیر کل آموزش و پروش خوزستان در سال تحصیلی جدید با کمبود ۱۷ هزار نیروی معلم مواجه هستیم این در حالی است که امسال بیش از یک هزار و ۸۰۰ فرهنگی برای انتقال و خروج از استان درخواست داده اند.
بنابراین مدیریت جدید آموزش و پرورش استان باید در نقل و انتقالات جدید تجدید نظر کرده و ضمن حفظ نیروی خود اجازه ندهد نیروی آموزش و پروش در دستگاههای دیگر مامور به خدمت شوند.
انتهای پیام/و