مرکز تولید ثروت در خوزستان و تجمع ثروت در تهران است؛ “توسعه” بدون “عدالت” بی‌معناست
نخستین‌بار در برنامه حالا خورشید با اجرا و تهیه‌کنندگی رضا رشیدپور بود که یکی از اساتید دانشگاه تهران حرف تازه‌ای را به میان آورد. حرف تازه‌ای در رسانه ملی اما در عین حال دردی قدیمی از دل جامعه این روزهای ما بود.
سید مجید حسینی استادیار دانشگاه تهران در برنامه حالا خورشید انتقاداتی از نظام آموزشی فعلی و سیاست‌های آموزشی را مطرح کرد که سال‌ها دانش آموزان و دانشجویان با این شیوه درحال دست و پنجه نرم کردن هستند و راه تغییر آن را منتهی الیه‌ای به بن بست می‌دانند.
این عضو هیئت علمی دانشگاه تهران در حاشیه حضور خود در جمع دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز با تسنیم به گفت‌وگو پرداخته است که مشروح آن را در ادامه می‌‌خوانید:
همان گونه که می‌دانید استان خوزستان رتبه ۳۲ام کیفیت آموزشی کشور را در تدریس دارد و امسال نیز ۱۲ هزار دانش‌آموز بازمانده از تحصیل در سطح استان شناسایی شد. آیا شما تحلیلی از این وضعیت دارد؟
ما در کشور دچار یک تبعیض جغرافیایی شدیم. کشور یک مرکز ثروت دارد و آن تهران است البته در حقیقت تهران مرکز تجمع ثروت است. طبیعتا ثروت در خوزستان تولید می‌شود اما در تهران هزینه می‌شود. ساختار دولت ایران به قدری سرمایه‌دار، متمرکز و تبدیل شده به یک بنگاه اقتصادی است که سبب ایجاد یک تبعیض با محوریت تهران شده است.
شما هرقدر که از تهران دورتر می‌شوید تبعیضات بیشتری را می‌بینید. اصفهان دومین شهر برخوردار از امکانات پس از تهران است و پس از آن یزد، شیراز و تبریز است و این امر نشان‌دهنده این است که تهران مرکز یک دولت سرمایه‌دار و محور سرمایه است. تهران مرکز بنگاه اقتصادی دولت است؛ یک بنگاه اقتصادی در جایی سرمایه‌گذاری می‌کند که به نفعش باشد؛ هنگامی که دولت یک بنگاه اقتصادی باشد و نه یک بنگاه اجتماعی و با جامعه هم سرنوشت نباشد در جایی سرمایه‌گذاری می‌کند که به نفع آن باشد.
هنگامی که در تهران ۴۰۰ درصد سود برای ساخت یک مجتمع تجاری داشته باشیم آیا این سیستم سرمایه‌داری در شهری مانند مسجد سلیمان سرمایه‌گزاری کند؟ خیر. هنگامی که دولت به یک نظام سرمایه‌داری تبدیل می‌شود خود به خود تبعیض جغرافیایی ایجاد می‌شود. دلیل وجود ۱۲ هزار دانش آموز بازمانده از تحصیل در خوزستان و دوبرابر بودن این آمار در سیستان دوری از مرکز کشور است.
به نظر می‌رسد یکی از دلایل رتبه پایین خوزستان در آموزش می‌تواند تعطیلی‌های بسیار زیاد دانش آموزان خوزستانی است. برآورد شما از این موضوع چیست؟
یادتان باشد همان قدر که رابطه شمال تهران با جنوب تهران اختلال‌انگیز است و هم سرنوشت نیستند به همان مقدار نیز رابطه تهران با خوزستان در صورت هم سرنوشت نبودن اختلال دارد. به همان مقدار نیز ایران و عراق نیز هم سرنوشت هستند اگر ما گمان کنیم که ایران و تهران هم سرنوشت نیستند دچار اختلال می‌شویم. هنگامی که ما با کشورهای اطراف‌مان بجای هم سرنوشت بودن رقیب باشیم دچار اختلال هستیم همچنین ما هم سرنوشتی را به رقابت و تبعیض تبدیل کرده‌ایم پس تا زمانی که شمال تهران با جنوب تهران هم سرنوشت نیستند و تهران با خوزستان و سیستان هم سرنوشت نباشد وضع بهتر نمی‌شود.
ما در یک سیاست هم سرنوشتی منطقه‌ای زندگی میکنیم. همانگونه که در درون کشور باید به یک هم سرنوشتی برسیم باید در درون منطقه نیز به یک هم سرنوشتی برسیم یعنی باید بفهمیم با آن سوی مرزهای خوزستان هم سرنوشت هستیم. هنگامی که گمان کنیم ما با همدیگر رقیب هستیم هر دو ویران می‌شوند.
انتهای پیام/*